Covid-19 - Een kijkje achter de schermen...
"Mijn moeder is een van die mensen die een doel voor ogen hebben. Toen ze begon te werken als ademhalingstechnicus was ik nieuwsgierig naar haar baan. Toen ik jonger was, herinner ik me dat bij het opstaan ik mijn moeder groette die net thuis kwam na haar dienst in het ziekenhuis. Zij vertelde vaak hoeveel ze ervan vond om haar patiënten te steunen en hen te helpen beter te worden.
Toen COVID-19 mensen in Israël begon te infecteren, werkte mijn moeder langer en langer en bracht ze minder tijd thuis door. Ze deelde met ons dat het moeilijk was voor haar om te ademen ten gevolge van de beschermende kleding en die tevens de bewegingsvrijheid zeer beperkte.
Als volwassene wilde ik begrijpen wat mijn moeder deed. Als fotograaf wilde ik zien wat de lens zou onthullen. Mijn moeder regelde dat ik met haar mee ging. In het Shaare Zedek ontdekte ik een kant van mijn moeder die helemaal nieuw voor me was. (tekst gaat verder onder de foto's)
De spanning en druk was voelbaar
Ik herinner me dat ik Shaare Zedek binnenliep met mijn moeder, op weg naar de afdelingen die de coronaviruspatiënten behandelden. De sfeer was anders. Toen we de beschermende kleding begonnen aan te trekken, voelde ik de spanning. De druk om ervoor te zorgen dat elk stuk zorgvuldig en correct werd aangezet. De kleding en wat er dan nog bijkomt was inderdaad ongemakkelijk; Ik begreep wat mijn moeder had beschreven. Hoe de teams die op de spoedeisende hulp werken patiënten behandelen die ervan worden verdacht het virus te hebben maar niet zijn bevestigd, moeten hun beschermende kleding veranderen elke keer dat ze een andere patiënt behandelen. Het was moeilijk voor te stellen.
Nerveus betrad ik de coronavirus-afdeling. Ook al droeg ik volledige beschermende kleding, ik realiseerde me dat er risico's waren. Voor mij was dit een kans om te delen met anderen wat er gaande was. Al snel werd duidelijk waarom mijn moeder van haar werk houdt en waarom ze zo trots is om deel uit te maken van dit medische team. De meeste tijd, kon ik alleen de ogen van het personeel zien die op deze afdelingen werkten, de rest van hen was bedekt met beschermende kleding. De blik in hun ogen stuurde de sterkste boodschap. (tekst gaat verder onder de foto's)
Kijken naar mijn moeder, een supervrouw
Terwijl de mensen in Israël werd gevraagd om thuis te blijven, was het in medische faciliteiten over de hele wereld erg druk. Toen ik keek naar de verschillende afdelingen in Shaare Zedek die waren geopend voor de behandeling van coronaviruspatiënten, was het ongelooflijk dat weken geleden dit niet bestond. Medici en verpleegkundigen kregen te maken met een onbekende, besmettelijke en levensbedreigende ziekte. En, hier was ik, in het midden van dit alles kijken naar mijn moeder, een supervrouw die helpt patiënten met de ademhaling.
Ik wil het medische team van het Shaare Zedek bedanken voor de gastvrijheid en voor het delen met mij van hun ervaring. Het was geweldig voor mij dat mijn moeder deel uitmaakte van een moedig en krachtig team van mensen. Het was inspirerend om hun gevoel voor deze missie te zien. Terwijl in normale tijden artsen over de hele wereld zieke patiënten behandelen en levens redden, was dit iets anders. Hun sterke wens om mensen in nood te helpen, om de mensen te troosten die lijden, om steun te bieden wanneer familieleden er niet konden zijn, was overweldigend. Dit is het ware slagveld in de strijd tegen het coronavirus en we kunnen allemaal opgelucht ademhalen, want dit zijn krijgers waar we op kunnen rekenen." (tekst gaat verder onder de foto's)
Tal Heres, een professionele fotograaf die de zoon is van Aviva Heres, een ademhalingstechnicus bij Shaare Zedek Medical Center.
Een belangrijke reden voor de betrokkenheid is gelegen in het feit dat het ziekenhuis een pro life ziekenhuis is en dus de beschermwaardigheid van het leven waarborgt: abortus en euthanasie wordt op Bijbelse gronden afgewezen. Deze identiteit geeft het ziekenhuis op basis van de Thora niet prijs. Men laat op dit terrein geen overheidsinmenging toe hetgeen betekent dat er niet of nauwelijks overheidssteun ontvangen wordt. Wilt u het ziekenhuis steunen?